Bilmiyorum bize böyle aksettirildi. Eğer doğruysa, bende bir gazeteci olarak, kendi adıma şunu diyorum beyefendiye zaten seni takan yok ki, senin ha varlığın, ha yokluğun hangi gazeteciye, kime ne faydan oldu ? Bu zamana kadar, kendin çalıp kendin dinledin.
Gazeteciler senin yanlışını görüp yazdığı zaman da zıplamayacaksın o zaman başkan efendi. Şunu hiç bir zamanda unutma, oturduğun o koltuk sana baki mi kalacak sanıyorsun ? Elbette hayır. Şurada kaldı bir senen, sen yolcusun biz ise hancıyız. Bunu hiç bir zaman aklından çıkarma.
Hani sen buraya gazeteci gelemez, ben sokmam, giremez buraya diyorsun ya, oraya gelip haber yapmak için, senden izin mi alacağız hayrola ? Biz oraya gelirizde, giderizde senin haberin bile olmaz, aman olmasında zaten, ne yapacaksın ? Yolumuza kırmızı halımı sreceksin sanki, değil mi? Biz geliriz oraya işimizi, haberimizi her halukarda yaparız. Senin haberinde olmaz, ruhunda duymaz ancak, sen haberde yazılanları okursun.
Bizi takmayanı da biz zaten takmayız. Ha başkan efendi, şunu da söyleyeyim sen her yaptığın işi kanuna uygun mu yaptığını sanıyorsun? Senin istediğin gibi at koşturduğunu biliyoruz zaten, gün gelip bunları belgeleriyle dile getirdiğimizde, habere taşıdığımızda da zıplamayacaksın o zaman. Gazeteci gördüğünü, duyduğunu, her zaman kamu oyuna bir şekilde belgeleriyle yansıtır.
Sen rahat ol, senden demeç almaya da gerek yok zaten, senin gibi çok sayıda başkan geldi gitti, işini düzgün yapan, basına karşı düşmanlık yapmayan, vatandaşa her zaman kendisine oy versin veya vermesin kapısı açık olanlar, her zaman iyilikle anılır. Ama senin zihniyetinde olan kimler varsa, farklı bir şekilde anılır. Bunu sende çok iyi biliyorsun.
Bu kim olursa olsun, ister belediye başkanı, çaycı, çöpçü, gazeteci hiç farketmez. İyi olan her zaman kazanır. Makamlar, mevkiler her zaman geçicidir. Önemli olan, kalplerde yer alabilmektir. Gazeteci hata varsa, yazar, eleştirir, haber yapar, konuya muhatab kimse siyasetçi, bürokrat eleştiriye açık olmalıdır.
Benden sözüm, bu şekilde davranan kim varsa, kendine dönüp bir zahmet baksın ben nerede hata yapıyorum ? Diye kendisini sorgulasın, kendisini gazetecilerin yerine koysun. Dedim ya biz nelerini gördük, çok sayıda, 23 yıllık meslek hayatımızda, işi düşünce bizi arayan, işi bitince umursamayan, bırakın bunları bulunduğu makamı, ben başkanım, kral benim diyerek kullanan kimleri gördük kimleri. Hepsi de çoktan unutuldu.
Ama biz her zaman yine işimizi yaptık, her zaman yazıyoruz ve hala da yazıyoruz, yani sizin anlayacağız biz yine buradayız. Onlar bulunduğu makamı görev süreleri dolunca terketti, gitti ama biz hala işimizin başındayız ve devam ediyoruz, sağlığımız el verdiği sürece de bu devam edecek, emekli olsakta, bizim işimiz bu biz meslek olarak, emekli olduk artık biz bu işi yapmayalım deme lüksüne sahip değiliz, gazetecinin emeklisi olmaz gazeteci her zaman gazetecidir. Mezara girinceye kadar işini yapar. Yani bizim görevimiz ancak mezarda biter. Haydi selametle.
