Düştüğüm sahralar battığım çöller,
Susuz kaldı gönül bağımda kurudu güller,
Ses verin sesime ummanı göller,
Efkârlandı deli gönlüm anlamıyor bizi zalim kullar.
Konuşur iken sustu birden bu bendeki diller,
Tok açın ne bilir halin duymuyor beni eller,
Esme rüzgâr derin ciğerime dokunur yaralıdır gönüller,
Efkârlandı deli gönlüm anlamıyor bizi zalim kullar.
Gitmek isterim sevdiğime kapalıdır bu yollar,
Sarmak gerek yâri fakat kırık kanat ile kollar,
Âlemi cihana yeter koca dünya bize dar oldu yerler,
Efkârlandı deli gönlüm anlamıyor bizi zalim kullar.
Ben dimdik ayaktayım amma elimde değil gözlerim ağlar,
Gözlerimden yaşlar okyanuslar gibi çağlar,
Ben vazgeçmek isterim beni kendine aşk ile bağlar,
Efkârlandı deli gönlüm anlamıyor bizi zalim kullar.
Geçmez oldu bende zaman ne kara gecem ne de günler,
Unutuldu mu yoksa aşkla boyandığımız cıvıl cıvıl dünler,
Mazlum zalime boyun mu eğdi para ile takas olmuş o tertemiz kalpler,
Efkârlandı deli gönlüm anlamıyor bizi zalim kullar.
Vuslatı arzular takatim kalmadı yürümüyor dizler,
Anlatamadım kendimi sana tükendi gönülden sözler,
Yürek yangın yeridir soğumuyor içimdeki közler,
Efkârlandı deli gönlüm anlamıyor bizi zalim kullar.
YOKSUL BACI