Mehdi’ye Ziya(Güneş) Denilmesi , Sad Suresi Ve Adn Cenneti

Ziya kelimesi ise, ışığı kendisinden olan cisimler için kullanılır. Kur’an’da güneş için ziya, Ay için ise nur kelimesi kullanılmıştır. Bununla, güneşin ışığın kaynağı olduğuna, Ay’ın ise ışığını güneşten aldığına işaret edilmiştir.

“O ki, güneşi ışık, ayı nur kıldı.”(Yunus, 10/5)

“Ayı (göklerde) bir nur ve güneşi de lamba yaptı.”(Nuh, 71/16)

Bu iki kelime arasında manâ farkı vardır. Büyük müfessir,merhum Elmalılı Hamdi Yazır’ın açıklamasına göre, nur ışığa göre daha şümullü, ışık nura göre daha husûsi bir manâ ifade eder. Işıkta şiddetli bir aydınlık ve yayılma, nurda ise karanlığın zıddı olan yumuşak bir yayılış, sukûn ve letafet vardır. Bir tarife göre de nur, ışığın karanlığı gideren şuaıdır. Işıkta, nurdan başka sıcaklık ve yakıcılık da olabilir. Bu önemi farklar dolayısıyladır ki, Kur’ân-ı Kerim, güneşi nur saçan bir lamba veya bizzat ışık olarak anarken, ayı nur olarak tavsif etmekte, böylece ayın ışığının güneşten olduğunu ima ve ihsas etmektedir.

Bununla birlikte nur ile ziya, eş manâlı olarak da kullanılır.(Kaynak:Sorularla İslamiyet)

Resulullah (sav) buyurdular ki: “Güneş, battığı yerden doğmadıkça kıyamet kopmaz. Batıdan doğunca, insanlar görür ve hepsi de iman eder. Ancak, daha önce inanmamış veya imanın şevkiyle hayır kazanamamış olan hiç kimseye bu iman fayda sağlamaz.”
Ravi: Ebu Hureyre
Kaynak: Buhari, Rikak 39, İstiska 27, Zekat 9; Müslim, İman 248, (157); Ebu Davud, Melahim 12, (4312)

Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in hadiste bahsettiği “güneşin batıdan doğması” ifadesi müteşabih yönüyle de yorumlanabilir. O zaman da hadis Hz. Mehdi (a.s.)’nin zuhuruna işaret etmektedir. Bu hadiste güneşten kasıt Hz. Mehdi (a.s.) olabilir. Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’den rivayet edilen başka bir hadiste de Hz. Mehdi (a.s.)’ye güneş benzetmesi yapılmaktadır.

Güneşin batıdan doğması ifadesindeki batı kelimesinin mecazi yönü de, bu hadisin diğer hadis-i şeriflerle beraber incelenmesi sonucunda açıklık kazanabilir. Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’den rivayet edilen başka bir hadiste Hz. Mehdi (a.s.)’nin “batıdan” çıkacağı bildirilmektedir:

Ayrıca Mehdi’nin güneşe benzetilmesi ve Seyyid Nesimi’nin Mehdiye yazdığı Medhiyesin yani Mehdiyi öven şiirinde ise ZİYA kelimesini kullanması bilinçlidir.Kur’an-ı Kerim’de Güneş ,  Ziya olarakta geçer ve Nur’un kaynaklarından birisidir.Nesimi’nin Mehdiyi övdüğü şiiri ise şöyledir;

Alem Yüzüne Saldı Ziyâ Al-i Muhammed

'Âlem yüzüne saldı zıyâ Âl-i Muhammed
Seyfin çâk edüp geldi yine Âl-i Muhammed
Nâdân ne bilir dânâ bilir Âl-i Muhammed
Fe salli 'alâ seyyidinâ Âl-i Muhammed
SAD salli 'alâ mürşidinâ Şâh-ı Velâyet

Kemter kuluyum ben Ali'nin şâh-ı keremdir
Hasan başımın tâcı Hüseyn gözümde nemdir
İmâm-ı Zeynel-abâ Bâkır mihr-i haremdir
Fe salli 'alâ seyyidinâ Âl-i Muhammed
Sad salli 'alâ mürşidinâ Şâh-ı Velâyet

İmâm-ı Ca'fer Sâdık gibi bir dahî irfân
İmâm-ı Mûsâ Kâzım gibi olmaya sultân
Cihân yüzünü görse değer ŞÂH-I HORASÂN
Fe salli 'alâ seyyidinâ Âl-i Muhammed
Sad salli 'alâ mürşidinâ Şâh-ı Velâyet

İmâm-ı Takî gözlerime 'ayn-i cilâdır
İmâm-ı Nakî sâyesi bol mürg-i hümâdır
İmâm Askerî derdimize 'ayn-ı devâdır
Fe salli 'alâ seyyidinâ Âl-i Muhammed
Sad salli 'alâ mürşidinâ Şâh-ı Velâyet

Çün MEHDΠzuhûr ede nihân kalmaya perde
Şol zâlimleri kesse gerek tîğ ü teberle
Seyyid Nesîmî medhin okur şâm ü seherde
Fe salli 'alâ seyyidinâ Âl-i Muhammed
Sad salli 'alâ mürşidinâ Şâh-ı Velâyet

Ayrıca Nesimi Mehdiyi öven şiirinde Hurufu Mukata harfi olan ve Kur’an-ı Kerim’de SAD SURESİ olarakta bilinen surenin ismini özellikle son nakaratlarda ‘Sad salli ‘alâ mürşidinâ Şâh-ı Velâyet’ şeklinde kullanarak ayrıca methetmiştir.Bilindiği üzere Sad Suresi’ndeki 4 .ayette aynı zamanda Kaf Suresi’ndeki 2.ayette olduğu gibi Mehdiyi işaret etmektedir.
Kâfirler, kendilerine içlerinden bir uyarıcının gelmesine şaştılar ve şöyle dediler: “Bu, yalancı bir sihirbazdır.” (SAD SURESİ 4.AYET) .Nesimi’nin Sad Suresi’ndeki Sad  kelimesini kullanmasının temel sebeplerinden birisi de budur.Sad Suresin’de yine aynı şekilde geçen Adn Cenneti’de tesadüfi değildir.Özellikle 8 cennetten birisi olan ADN CENNETİNİN ismini özellikle seçmesi YÜCE ALLAH’ın bilinçlidir. Tevrat’ta dünya yaratılmadan yedi şey yaratıldığından bahsediliyor ve son derece dikkat çekici bilgiler veriliyor:

“Dünya yaratılmadan önce yedi şey yaratılmıştır. Bunlar; Tevrat, tövbe etmek, Adn cenneti, cehennem, Allah’ın arşı, mescit ve Mesih-Mehdi’nin adı.” Bakın 3500 yıl önceki kaynaktır bu. “Tevrat’ta şöyle yazılmıştır; Kralın adı sonsuza dek yaşasın. Güneş durdukça adı var olsun.”(Pasahim 54-A)

Görüldüğü üzere Tevrat’ta da ADN CENNETİ geçmektedir ve dünyayı yaratmadan önce YÜCE ALLAH’IN ADN CENNETİ’ni yarattığından bahsetmektedir.Tevrat’taki ayette de Mehdi ile Adn Cenneti aynı ayette geçmektedir bu durum tabiki tesadüfi değildir.ADN cenneti yine tevafuk gereği Mehdi’yi işaret eden Sad Suresin’de bilinçli geçmesi kainatta hiçbir şeyin tesadüfi oluşmadığını göstermektedir.Ayrıca Mehdi Cennetle müjdelenmiştir.

Hz. Mehdi’nin (a.s) faziletlerinin zikri

babında Peygamber Ekrem’den (s.a.v.) pek çok rivayet nakledilmiştir. Bu hadislerden

bir tanesi şöyledir: “Mehdi, cennet ehlinin Tavusudur.”

Diğeri ise; Resulullah Efendimiz (asm) buyurmuştur ki: “Biz Abdulmuttalibin

çocukları, Cennet ehlinin efendileri yedi kişiyiz: Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin ve Mehdi.”

Hadisi şeriflerle de Mehdinin Cennetle müjdelendiği bildirilmiştir.ADN ve SAD isminin Mehdi’nin isim ve soy isminin harfleriyle meydana gelme durumu açıktır yani Mehdi’nin isim ve soy isminin harfleriyle ANAGRAM ilmi uygulandığında bu ilim İSLAM’da LEDÜN ilmi olarak da geçer ‘ADN ve SAD ‘ kelimelerini oluşturması açıktır. Anagram, bir sözcüğün veya sözcük grubunun harflerinin değişik düzenle başka bir sözcüğü veya sözcük grubunu oluşturmasıdır. Edebiyatta, bazı özel adların saklanması amacıyla yapılan bir incelik gösterisidir.