Aslen Muğlalı olup 1470 (H. 875) de doğdu 1550 (H.957) senesinde, Muğla'da vefat etti. Şeyh'lik yaptığı Muğla Mevlevi hanesinde dergâhında babası, Hüdai'nin yanına defnedildi. Semâhâne-i Edeb kitabında Afyonkarahisar'da defnedildiği'de bildirilmektedir.
On sekiz yaşına kadar memleketinde sonra Bursa ve İstanbul'da çeşitli ilimleri tahsil edip ilimde yetiştikten sonra.
Afyonkarahisar'da Sultan Divânî hazretlerinin sohbetlerinde bulunarak tasavvufta kemâle erdi. Farsça ve Türkçe şiirler yazmıştır, Gülşen-i Esrâr, Gülşen-i Tevhid, Gülşen-i Vahdet adlı mesnevi tarzında manzum eserleri vardır.
Ayrıca Gülistan kitabına bir şerh yazmıştır, Türkçe ve, Farsça divanları vardır. Şâhidî ismiyle tanınan, Farsça manzum bir lügat yazmıştır.
Bu lügat meşhur ve muteberdir, Şâhidî Manzûmesi ehli tarafından şerh edilmiş üzerine nazîreler yazılmıştır.
İbrahim bin Süleyman Ezherî tarafından arapçaya çevrilmiştir, Abdülkadir Bağdadi ve Eğribozlu Ahmed Selami tarafından muhtasar olarak (kısaca). Arapçaya tercüme edilmiştir ayrıca manzum olarak, Rumca'ya da çevrilmiştir. Gülşen-i Tevhid adlı eseri, Mesnevi'nin altı cildinin her birinden yüzer beyit alıp tahmis etmek suretiyle yazdığı bir eseridir.
Şahidî İbrahim dedenin Muğla'da türbesi bulunuyor.
Afyonkarahisar Mevlevihane Türbesinde Şâhidî İbrahim dede'nin sandukası bulunmakta.
Şâhidî İbrahim Dede'nin Gülşen-i Tevhid adlı el yazması eserinin ilk sayfası. Süleymaniye kütüphanesi zühdi bey kısmı 124 numarada kayıtlıdır.
Kaynak: Evliyalar Ansiklopedisi. C.1. S. 175. 176. 177