İnsan olarak neleri unuttuğumuz aklıma geldi. Birileri hariç siz de aşağıdakileri unuttunuz mu? Gelin beraber yorumlamaya çalışalım: -Evlerimize televizyon girince kitap okumayı unuttuk. -Evimize misafir gelince uğurlamayı unuttuk. -Telefon çıkınca mektup yazmayı unuttuk. -Bilgisayar çıkınca sohbet etmeyi unuttuk. -Evlerimize klima aldığımızda ağaçların altında serinlemeyi unuttuk. -Şehirde yaşadıkça sokaktaki çamur kokusunu unuttuk. -Bankalar ve kartlarla uğraşırken paranın değerini unuttuk. -Marketler çıkınca, alış-veriş de parasız olunca her bir şeyi alarak ayağımızı yorgana göre uzatmayı unuttuk. -Parfüm kokusuna alışınca çiçeklerin kokusunu unuttuk. -Fastfostlar çıkınca milli yemekleri pişirmesini unuttuk. -Televizyon dizileri çıkınca evimize gelen misafirle sohbet etmeyi unuttuk. -Tv?de dizi seyredeceğiz diye çocuklarımızın ödevlerini yapmalarına yardımcı olmayı unuttuk. -Notbuklar çıkınca çocuklarımızla oynamayı unuttuk. -Bilgisayar çıkınca ödev yapmak için kütüphaneye gitmeyi unuttuk. -Cep Telefonu çıkınca eşi, dostu, akrabayı ziyaret etmeyi unuttuk. -Tv dizilerini seyrede seyrede seyrede ?Gutbay diyerek, hayırlı sabahlar? demeyi unuttuk. -Maçlara gide gide hastanedeki dostları ziyaret etmeyi unuttuk. -Dostlarla bir arada olduğumuzda ayrı ayrı takımları tuttuğumuzda bir takım gol attığında bir diğeriyle kucaklaşmayı unuttuk. -TV. Dizilerini gece yarılarına kadar seyredeceğiz diyerek erkenden yatıp erkenden kalkmayı unuttuk. -Pazar yerinde her türlü meyve ve sebzenin ucuz olduğunu bildiğimiz halde pazar yerini ve pazar alış-verişini unuttuk. -Her gün Kur?an-ı Kerim okumadığımız için ezberlediğimiz sureleri unuttuk. -Vakit namazlarını kılmadığımız için yeri geldiğinde Cuma namazını kılmayı unuttuk. -Yıl son geldiğinde ve zekat zamanı olduğunda malımızın zekatını vermeyi unuttuk. -Elimizde yeterli miktarda para olduğu halde haccımız çıkmasa da bir umre yapmayı unuttuk. -İşin önemli yanı sevmeyi, sevilmeyi, hoşgörülü olmayı unuttuk. -İşimiz gücümüz çok diyerek yetimin yaralarını sarmayı unuttuk. -Paraya, mala, mülke değer vererek Allah?ın sevdiklerini sevmeyi unuttuk. -Eski örf ve adetlerimizi unuttuk. -Çocuklarımızı milli ve dini değerlere göre yetiştirmeyi unuttuk. -Dua kardeşlerimizin sayısını artırmayı unuttuk. -Başkalarının gıyabında (ismini zikrederek) dua etmeyi unuttuk. -Sokakta, pazarda, çarşıda ve caddede birbirimize selam vermeyi unuttuk. -Evimize misafir çağırıp gereği gibi ağırlamayı unuttuk. -Gelirimizi giderimize denk getirmeyi unuttuk. -En önemli mesele olan cömertliği unuttuk. -Evde tatlı yapıldığında veya yemek pişirildiğinde bir tabak da komşumuza yollamayı unuttuk. -Aynı apartmanda yaşanıldığı halde birbirimize selam vermeyi, hal hatır sormayı unuttuk. -Okumayı-anlamayı-öğrendiklerimizle amel etmeyi, tatlı dilli güler yüzlü olmayı unuttuk. -Yetimlerin başlarını okşamayı ve ihtiyaçlarını gidermeyi unuttuk. -Aylar var ki küs olduğumuz, dargın olduğumuz kişilerle barışmayı unuttuk. -Seher vaktinin faziletini bildiğimiz halde seher vaktinde kalkıp, şöyle bir geriye dönüp günahlarımıza ağlamayı unuttuk. -ZİKİR-ŞÜKÜR-FİKİR üçgeni arasında devamlı olarak gidip gelmeyi unuttuk. -Her bir insan kardeşimiz olduğu halde ona, onu hakikaten sevdiğimizi söylemeyi unuttuk. -Sokakta yürürken, arabada giderken, çarşıda gezerken, seyahat ederken el hasılı bir yerlere giderken ALLAH-ALLAH-ALLAH diye zikretmeyi unuttuk. Allah (c.c.) tüm unuttuklarımızı yeniden hatırlamayı ve yapmayı cümlemize nasip eylesin inşallah. Allah yar ve yardımcımız olsun inşallah. Amin.