Ah benim güzel gönlüm,seninle birlikte hayallerini kurduğum dünyaya maalesef ulaşamadım, yetişemedim, buluşamadım. Bundan dolaya sana karşı mahcubum. Ne ekersem onu biçerim sandım. Ektim tohum çürüdü, tohum çıktıysa, susuzluktan kurudu, kuramadıysa bile at bastı, it bastı kırdı filizlerini yeşertmedi, büyütmedi,çiçek açtırmadı,meyve verdirmedi. Şimdi ben diyom ki boşver anasını satayım salla gitsin..., sen;yok olmaz diyon,madem insan olmaya geldin buraya,insan kal, bu da yetmez,insan-ı Kamil olmak lazım, bu da yetmez Ariflerden olmak lazim, bu da yetmez kırklar,yediler, üçler...alay-i illiyin var ! dersin. Ne bilem? Ne edem? Bilemedim...