Geçtiğimiz hafta okullar açıldı 2019-2020 yılı Eğitim ve öğretim yılı da bu sebeble başladı. Çok sayıda aile ve öğrenci velisi de okul alışverişi için kırtasiyelere akın etti. Kırtasiye esnafının azda olsa okulların açılması ile birlikye hem yüzü güldü hemde bir hareketlilik kazandı. Evet değerli veliler, sizler çocuklarınızı okula okusun vatana millete hayırlı bir fert bir birey olsun diye gönderirken, sizin çocuklarınızdan bazılarının, okulla uzaktan ve yakından hiç alakası yok. Neden ? Diye soracak olusanız, bizler çoğu kez görüyor ve şahit oluyoruz çok sayıda öğrenci, daha okulun ilk haftasında, parklarda, izbe köşelerde sigara tüttürüyor. Buna kız öğrenciler de dahil inanın öğrenci  değil de sanki üzerinde ağır bir yük taşıyan ev geçindiren biri sanırsınız sigara çekişinden. Üstelik kız çocuklarının kendi aralarında laubalı konuşmalarını bir görseniz, küfürleşmeler, argo cümleler havada uçuşuyor. Tüm samimiyetimle söylüyorum ben şahsen bir erkek olarak, o konuşmaları kendime bile yakıştıramıyorum. Bunları neden anlatıyorum acaba birileri yada, bir kaç kişi bizim bu yazdığımız nacizane eleştirisel yazımızı okurda ya hakikaten biz ne yapıyoruz  dermi acaba ? Diyorum. Ya da birileri eğitim sıralamasında neden elli ikinci sıralardan altmışıncı, altmış beşinci sıralara gerilediğimizi sorgular mı acaba? Afyonkarahisar?da çok şükür öğle aman aman okul , derslik ve öğretmen açığımız yok hani olsa eyvallah derim. Türkiyenin en ücra köşesindeki bir il bile,bizden eğitim anlamında önde ise bu işte bir iş var. İnsanlar çaresiz kaldığı zaman yada zoru gördüğü zaman bir şeyleri başarmak için çaba sarfeder çalışır değilmi ? Ama biz de nerdee ? Çünki rahat öğrenci kendini mecbur hissetmiyor olursa da olur, olmazsa da olmaz hesabı nasıl olsa öğretmende dövmüyor, kızmıyor, karışmıyor hesabı oh yan gel Osman, on dönüm bostan hesabı. Peki ya özel okullara ne demeli özel okullar ayrı bir dert Afyonkarahisar?da da kolej ve özel okul adı altında isim vermiyeceğim sizlerde çok iyi biliyorsunuz bir kaç eğitim kurumu var. Bu kurumlar öğrencileri sanki birer kazanç kapısı para makinesi gibi gördüğü için onlar da bu işten daha çok nasıl  para kazanırım onun derdine düşmüşler. Nasıl olsa ben paramı alyorum bana ne ya öğrenci başarılı olmuş olmamış der gibi bir hava içerisindeler. İyi de beyler bu işteki  vebal  kimin?  bu çocuklar bizim çocuklarımız bizler bunlara sahip çıkmak zorundayız. Gerek Valimiz, gerek okul müdürleri, gerek anne babalar, gerek il milli eğitim müdürlüğü gerekse öğretmenler artık her ne ise toplum olarak daha iyi şeylere yönlendirme vasıtasıyla ilgi ve alaka ile bir şeyleri başarabiliriz. Sigara olayı sadece bir örnek peki alkol, ya uyuşturucu ? Allah muhafaza işte o zaman iş sıkıntı ha yok mu ? Onlar da var elbet. Bizim nacizane önerimiz lütfen okul çocuklarının sadece okul içinde değil, okul dışında da sanki okuldaymış gibi hareket etmelerini  sağlamak bu konu da yetkililerimiz lütfen biraz daha duyarlılık göstersin. Sevgiyle kalın