Ağlayarak geldiğin,Yalan dünyada.Emekleyip yürürken,Gülücükler saçardın. Ayakların yer tutunca,Sağa sola özgürce oynar koşardın.Sonra hece hece,Konuşmayı başardın.O günler ne güzeldi,Şimdi ne hale geldin farkı danısın.? Sonra okul çağın gelip çattı,Okullu oldun.Hayatı öğrenmeye başladın,Derslerine koyuldun.İlk okul orta okul derken,Lise çağında duygularla yoğruldun.Ergenlik çağındaki sevdaların,Ne can yakardı farkındamısın. Liseyi bitirip üniversiteye,Yelken açtın yol aldın.Artık akıl balık oldun,Hayatın yükünü omzuna aldın.Sorumlulukların arttı da,Bazen çaresiz kaldın.Sana ömrünü adayan Annen Baban,Ne zorluklar çektiler farkındamısın. Sonrası doğanın kanunu,Birini sevip yuvanın kurdun.Ve akabinde sen de Aile reisi oldun.Ama anneni babanı,İhmal edip unuttun.Onların nasıl üzüldüklerinin,Bilmem ki farkındamısın. Hayata atılınca,Para pul mal mülk tamaha daldın.Hakkı hukuku unutup,Harama bulaştın.Zaman zaman can yakıp,Haksızlık yaptın.Gittiğin yolun yanlış olduğunun,Bilincinde farkındamısın. Unuttun Eceli kefeni,Daracık kabri.Dönüp ardına bakmadın,Nereden nereye geldiğin hâli.Münkir ile Nekir,Seni bekliyor ey fani.Cehennem ateşinde,Yanacağının farkındamısın. Ne olurdu sanki,Ana baba ahı almasaydın.Hak yolunda yürüseydin de,Dürüst kalsaydın.Şükredip alın teriyle çalışıp,Helâlinden kazansaydın.Şimdi yaptığın yanlışların,Acaba farkındamısın.